bainit,
techn. składnik strukturalny wielu stopów żelaza powstający w wyniku izotermicznej (zwykle) przemiany przechłodzonego do temp. 550–250°C austenitu;
bainit
Encyklopedia PWN
osnowę bainitu (w której są rozmieszczone węgliki w stanie dużego rozdrobnienia) stanowią kryształy przesyconego roztworu stałego węgla w żelazie α. Stopień przesycenia roztworu stałego i rozdrobnienia węglików zależy od temperatury przemiany i decyduje o właściwościach bainitu Rozróżnia się bainit górny, powstający w temperaturze 550–400°C, o strukturze pierzastej i twardości 380–500 HB, i bainit dolny, powstający w temperaturze 400–250°C, o strukturze iglastej (przypominającej martenzyt) i twardości 500–600 HB.
