badania ankietowe
 
Encyklopedia PWN
badania ankietowe,
jedna z podstawowych metod socjologii empirycznej, stosowana także w psychologii społecznej, ekonomii (badania marketingowe) i pedagogice.
badania ankietowe przeprowadza się zawsze na próbie reprezentatywnej (losowej, kwotowej lub losowo-kwotowej); wykorzystuje się kwestionariusz wywiadu lub kwestionariusz ankiety w bardzo standaryzowanych wersjach; materiały zebrane w badaniach ankietowych są opracowywane w sposób ilościowy; na ogół poprzedzają je badania pilotażowe (pilotaż); ankietowe badania stosuje się najczęściej w: 1) badaniach opinii publicznej — nastawione na uchwycenie stanów świadomości, opinii społeczeństwa dotyczących bieżących, a często kontrowersyjnych wydarzeń politycznych, ekonomicznych i społecznych (w Polsce zwane sondażami); 2) badaniach rynku — poznawanie preferencji, gustów, stanu posiadania w zakresie rozmaitych dóbr i usług wielu grup zróżnicowanych ze względu na płeć, wiek, poziom dochodów, poziom zamożności, miejsce zamieszkania, jak również badanie skuteczności dotychczasowych akcji reklamowych; ich głównym celem jest opis faktograficzny; 2) badaniach akademickich — uzyskany materiał empiryczny ma stanowić podstawę do weryfikacji hipotez i formułowania twierdzeń teoretycznych o wyższym poziomie ogólności; do najczęściej stosowanych technik ankietowych należą: ankieta pocztowa, prasowa, audytoryjna, dołączona do kupowanych towarów konsumpcyjnych i zwracana pocztą, telefoniczna, radiowa, telewizyjna, rozdawana, ankieta ogólnie dostępna; badania ankietowe najczęściej przeprowadza się jednorazowo na wylosowanej próbie; można też badać wielokrotnie te same osoby z użyciem tego samego narzędzia (zestawu pytań) — mówi się wtedy o panelu.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia