bachmistrz

bachmistrz, bergmistrz,

w Polsce XIII–XVIII w. urzędnik górniczy w żupach krakowskich;

sprawował zarząd techn. kopalni, zwłaszcza w zakresie prac poszukiwawczych i zabezpieczających, i nadzór nad robotnikami; początkowo bachmistrzostwo było związane z przywilejem nadawanym osobie, która podjęła się budowy nowego szybu i udostępnienia złoża solnego do eksploatacji, i której najczęściej zlecano kierownictwo techn. w tym szybie; od XV w. urząd b. był nadawaną przez króla dożywotnią funkcją z roczną pensją; do połowy XV w. każdy szyb miał swojego bachmistrza, później był jeden bachmistrz dla Bochni, drugi dla Wieliczki.