azjatyckie tygrysy
 
Encyklopedia PWN
azjatyckie tygrysy,
ekon. potoczna nazwa grupy państw w Azji Południowo-Wschodniej, które na przełomie lat 80. i 90. uzyskiwały najwyższe na świecie tempo wzrostu gospodarczego;
1985–94 kraje te w światowym rankingu zajmowały pięć pierwszych miejsc i uzyskały następujący średni roczny procentowy wzrost realnego PKB: Chiny 9,4%, Tajlandia 9,4%, Korea Południowa 8,7%, Singapur 8,2%, Malezja 7,5%; na dalszych miejscach, też z bardzo wysokimi stopami wzrostu, znalazły się: Hongkong 6,7%, Tajwan 6,2%, Indonezja 6,5%, Makau 6,2%, Wietnam 6,1%; część tych krajów utrzymywała bardzo wysokie tempo wzrostu gospodarczego z dekady 1975–84: Hongkong 8,9%, Tajwan 8,6%, Singapur 8,0%, Korea Południowa 8,0%, Chiny 7,2%, Malezja 7,0%, Tajlandia 7,0%, Wietnam 6,1%; tak szybki rozwój krajów tego regionu, w połączeniu z potęgą gospodarczą Japonii (druga, po USA, pod względem wielkości PKB gospodarka świata), skłaniał niektórych autorów do formułowania tezy, że centrum cywilizacyjne przesuwa się z obrzeży Atlantyku do basenu Oceanu Spokojnego; azjatycki kryzys finansowy końca lat 90. pokazał, że nawet po bardzo długich okresach prosperity przychodzi recesja i że także azjatyckie tygrysy nie są przed nią zabezpieczone.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia