atonalność,
muz. sposób doboru i organizacji materiału dźwiękowego w muzyce, przeciwstawny tonalności;
atonalność
Encyklopedia PWN
odnosi się najczęściej do okresu przejściowego (wiedeńska szkoła dodekafoniczna ok. 1910–30) między ostatecznym zerwaniem z tonalnością systemu dur-moll a wykształceniem nowej organizacji materiału dźwiękowego za pomocą techniki serialnej.
Znaleziono w książkach Grupy PWN
Trwa wyszukiwanie...
