astrolabium
 
Encyklopedia PWN
astrolabium
[łac. < gr.],
przyrząd astronomiczny do mierzenia wysokości ciał niebieskich nad horyzontem;
wynalezione w II w. p.n.e. przez Hipparcha; używane (m.in. przez M. Kopernika) do XVIII w.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Astrolabium M. Bylicy 2. poł. XV w. — Collegium Maius, Kraków.fot. A. Szymański i L. Wawrynkiewicz/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia