arturiańskie legendy
 
Encyklopedia PWN
arturiańskie legendy,
cykl utworów znanych w licznych wersjach językowych i różnorodnych opracowaniach literackich;
jego centralną postacią jest legendarny król celtyckich Brytów Artur; trzon legendy wywodzi się z mitologii celtyckiej, przekazanej we wczesnośredniow. literaturze walijskiej; rozbudowały ją poematy Wace’a of Jersey i Layamona, poszczególne wątki rozwijała epika fr. XII–XIII w. (Chrétien de Troyes) i niem. (Wolfram von Eschenbach), zwłaszcza wątki romansowe, elementy rycerskich wypraw i przygód (często o charakterze nadprzyrodzonym) i chrześc. moralistyki (motyw poszukiwań św. Graala, kielicha Ostatniej Wieczerzy); dzięki licznym rozgałęzieniom i powszechności legendy imiona członków drużyny Artura zasiadających przy okrągłym stole na kornwalijskim zamku Camelot (Lancelot, Percewal, Tristan, Gawaine, Galahad), a także żony króla Ginewry, siostry Morgany i czarownika Merlina weszły do ogólnoeur. tradycji lit. i kulturowej. Do najwybitniejszych ang. utworów cyklu należy anonimowy poemat z XIV w. Sir Gawaine and the Green Knight; próbę zebrania rozproszonych wątków w zwartą artystycznie kompozycję narracyjną podjął Th. Malory w romansie rycerskim Le Morte Darthur (1485). Cykl a.l. był inspiracją dla wielu pisarzy (E. Spencer, A. Tennyson, W. Morris, A.Ch. Swinburne), kompozytorów (R. Wagner), malarzy (prerafaelici), reżyserów i twórców kultury popularnej (Monty Python).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia