aratrum regale
 
Encyklopedia PWN
aratrum regale
[łac., ‘pług królewski’],
jednostka miary powierzchni gruntu;
stosowana w średniowieczu, przy nadaniach monarszych; poświadczona od XIII w. na Węgrzech (Słowacja, Panonia, Siedmiogród), najprawdopodobniej rozpowszechniona w południowo-wschodniej Europie; a.r. dzieliło się na 120 lub 150 mniejszych jednostek agrotechnicznych jugerum regale, mierzonych miarą długości tzw. królewską (mensura regalis) wg schematu: 1 jugerum regale = 12 miar szerokości × 72 miary długości; a.r. stosowane w Siedmiogrodzie odpowiadało pow. 1 mili2 (258,9 ha).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia