antylopy
 
Encyklopedia PWN
Obejmują formy bardzo różne — od karłowatych (wys. w kłębie do 30 cm — antylopa karłowata, Neotragus pygmaeus), poprzez średniej wielkości, o smukłej sylwetce (gazele), do dużych, osiągających ponad 2 m wys. w kłębie (eland); zamieszkują stepy, pustynie i zarośla Afryki (większość gat.), południowej i środkowej Azji, południowo-wschodniej Europy (suhak); do antylop należą m.in.: beisa, bongo, eland, garna, gnu, kudu, suhak; ponadto szpringbok, zw. też antylopą skoczkiem, Antidorcas marsupialis, wys. w kłębie 85 cm, jasnocynamonowo-brązowa, spodem biała; może wykonywać skoki dł. 4–5 m i na wysokość do 2 m.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Kudu wielkie fot. E. i K. Dębniccy/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Impala, Aepyceros melampus fot. E. i K. Dębniccy/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia