antracen, C14H10,
związek organiczny, węglowodór aromatyczny, którego cząsteczka jest zbudowana z 3 skondensowanych pierścieni benzenowych: ;
antracen
Encyklopedia PWN
izomer fenantrenu; bezb. blaszki, nierozpuszczalne w wodzie, słabo rozpuszczalne w alkoholu, eterze; temperatura topnienia 216°C; w roztworze wykazuje niebieską fluorescencję; występuje w oleju antracenowym będącym frakcją smoły węglowej; stosowany gł. do produkcji antrachinonu (barwniki antrachinonowe), monokryształy antracenu są wykorzystywane jako luminofor (w licznikach scyntylacyjnych).