analiza naprężeń
 
Encyklopedia PWN
analiza naprężeń,
podstawowe zagadnienie w wytrzymałości materiałów i teorii sprężystości, polegające na wyznaczeniu rozkładu naprężeń w elementach konstrukcji w celu oceny stopnia ich wytężenia;
teoret. metody analizy naprężeń wykorzystują mat. opis równowagi statycznej (lub ruchu) ciała pod działaniem obciążeń zewn. i na ogół prowadzą do sformułowania równań różniczkowych z odpowiednimi warunkami brzegowymi. W prostych przypadkach zagadnień jedno- lub dwuwymiarowych elementów konstrukcji można uzyskać dokładne rozwiązanie metodami analitycznymi, które prowadzą do uzyskania zamkniętych wzorów stosowanych w wytrzymałości materiałów (np. pręty, belki, osiowosymetryczne tarcze, płyty i powłoki — zagadnienie Lame’go); w przypadku bardziej skomplikowanej geometrii, zwłaszcza układów dwu- i trójwymiarowych stosuje się metody przybliżone, gł. numeryczne, wśród których do najważniejszych obecnie w praktyce inżynierskiej zalicza się: metodę elementów skończonych (MES, ang. FEM — Finite Element Method), metodę elementów brzegowych (MEB, ang. BEM — Boundary Element Method) i metodę różnic skończonych (MRS, ang. FDM — Finite Differences Method). Do doświadczalnych metod wyznaczania stanu naprężeń należą m.in. tensometria i rentgenografia.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia