analiza czynnikowa,
metoda statystyczna polegająca na przekształcaniu dużej liczby wskaźników operacyjnych (zmiennych obserwowanych) w mniejszą liczbę czynników koncepcyjnych;
analiza czynnikowa
Encyklopedia PWN
podstawą stosowania analizy czynnikowej (ang. factor analysis) jest przypuszczenie, że w przypadku dużej liczby powiązanych wewnętrznie wskaźników, związki między nimi mogą wynikać z istnienia jednego lub wielu ukrytych, nieobserwowalnych czynników, zwanych czynnikami wspólnymi, o których zakłada się, że nie są skorelowane ze sobą; istota analizy czynnikowej polega na znalezieniu zasobów czynników wspólnych, czyli takich parametrów, które wiążą zmienne obserwowane z owymi czynnikami wspólnymi; następnie — stosując matematyczną procedurę obrotu (rotowania) — otrzymuje się macierz zasobów o prostej strukturze, co umożliwia identyfikację każdego czynnika z jednym zestawem wskaźników; rozwinęła się w 1. połowie XX w. dzięki pracom Ch. Spearmana i L.L. Thurstone’a.
