ambiwalencja
 
Encyklopedia PWN
ambiwalencja
[łac. ambo ‘oba’, valens, ˜ntis ‘znaczący’, ‘mający moc, wartość’],
med. objaw zaburzeń psychicznych;
jednoczesne występowanie u chorego wyraźnie sprzecznych ze sobą przeżyć (np. pogarda i szacunek, unikanie i pragnienie kontaktu), bez dostrzegania przezeń tej sprzeczności i bez próby ich pogodzenia ze sobą; może wynikać ze szczególnych właściwości obiektu, mającego trudne do oddzielenia cechy pożyteczne i szkodliwe dla jednostki, lub ze sprzecznych potrzeb człowieka; w szczególnie jaskrawej, patologicznej formie występuje w przeżyciach osób chorych na schizofrenię; termin wprowadzony przez E. Bleulera.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia