airedale terrier

airedale terrier

[ẹədeıl t.],

rasa psów wyhodowana w połowie XIX w. w Wielkiej Brytanii;

Grupa: 3 — teriery

Pochodzenie: Wielka Brytania

Wzorcowa wysokość w kłębie: wysokość psa: 58–61 cm; wysokość suki: 56–59 cm

największy z terierów (wys. 56–61 cm), masa ciała ponad 20 kg; silny, muskularny; budowa harmonijna, dość długie łapy, nieduża głowa, uszy załamane do przodu; ogon dość krótki, gruby; sierść gęsta, szorstka, na głowie rudobrązowa, na tułowiu czarna lub szaroczarna; pies wszechstronnie użytkowy (myśliwski, służbowy, pasterski), także pies do towarzystwa.