agrafia
 
Encyklopedia PWN
agrafia
[gr. a- ‘nie’, gráphō ‘piszę’],
utrata (zaburzenie, dysgrafia) zdolności pisania;
skutek uszkodzenia odpowiednich ośrodków korowych w dominującej półkuli mózgu (lewej u praworęcznych, prawej u leworęcznych); agrafia występuje często z afazją; współistnienie agrafii z akalkulią (utratą zdolności liczenia) i zaburzeniami w rozróżnianiu strony prawej od lewej określa się jako zespół Gerstmanna.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia