Związek Strzelecki (ZS):
Związek Strzelecki
Encyklopedia PWN
1) Pol. organizacja paramilitarna, zał. 1910 we Lwowie jako Związek Strzelecki i w Krakowie jako Tow. „Strzelec”; kierowany przez Związek Walki Czynnej, politycznie od 1912 podlegał Komisji Tymczasowej Skonfederowanych Stronnictw Niepodległościowych; konspiracyjne organizacje strzeleckie powstały również w Królestwie Pol. i zaborze pruskim; gł. celem Związki Strzeleckiego było szkolenie kadry oficerskiej i żołnierzy do walki z Rosją; po wybuchu I wojny świat. Związek Strzelecki połączył się z Pol. Drużynami Strzeleckimi w Polską Organizację Wojskową; gł. działacze: J. Piłsudski (komendant gł.), K. Sosnkowski, W. Sikorski, E. Rydz-Śmigły, W. Sławek, M. Kukiel; organy prasowe: „Strzelec”, „Bellona Polska”, „Przegląd Wojskowy”.
2) Państw. organizacja społ.-wychowawcza młodzieży, powołana XII 1919, nawiązywała do tradycji Związku Strzeleckiego; skupiała gł. młodzież pozaszkolną, przedpoborową, zwłaszcza rzemieślniczą i wiejską; podlegała Minist. Spraw Wojsk.; prowadziła przysposobienie wojsk. i wychowanie fiz., należała do Pol. Związków Sport.; ściśle związana z obozem Piłsudskiego; organy prasowe: „Strzelec”, „Praca Strzelecka”.
