Związek Harcerstwa Polskiego w Niemczech
 
Encyklopedia PWN
Związek Harcerstwa Polskiego w Niemczech (ZHPwN),
organizacja ideowo-wychowawacza, działająca 1925–39 (1925–27 pod nazwą Związek Harcerzy Pol. w Niemczech);
pierwsza pol. drużyna harcerska w Niemczech powstała 1913 w Berlinie; 1918 A. Nowak i J. Kwietniewski zał. w Berlinie drużynę harcerską im. Zawiszy Czarnego; 1923 powstały drużyny na Śląsku Opolskim; założenia organizacyjne i ideowe Związku wzorowane na ZHP w Polsce; ZHPwN działał na Śląsku Opolskim, na Warmii, Powiślu i w ośr. polonijnych w Niemczech; skupiał gł. młodzież robotniczą i chłopską; cel — kształtowanie świadomości nar., przygotowanie do służby społ. i walki polit.; 1928 — ok. 400 czł., 1939 — 2700; ZHPwN prowadził swój dział w „Młodym Polaku w Niemczech” i w „Nowinach Codziennych” na Śląsku oraz dodatek „Harcerz–Sokół–Sportowiec” w „Dzienniku Berlińskim”; naczelnicy — Kwietniewski, J. Kachel; podczas II wojny światowej wielu działaczy zginęło w obozach koncentracyjnych.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia