Zrzeszenie Studentów Polskich

Zrzeszenie Studentów Polskich (ZSP),

organizacja studencka o charakterze społ.-wychowawczym, powstała 1950 w wyniku przekształcenia Federacji Pol. Organizacji Studenckich; do 1956 pozostawała pod polit. kontrolą Związku Młodzieży Pol.;

w jego skład weszły m.in. Bratnie Pomoce i studenckie koła nauk. (ZSP przejęło ich majątek); działało na wszystkich uczelniach wyższych, skupiało ponad 80% wszystkich studentów; ideologicznie i politycznie podporządkowane PZPR, do 1956 również Związkowi Młodzieży Polskiej, później współpracowało z uczelnianymi organizacjami ZMS i ZMW; Zrzeszenie reprezentowało studentów wobec władz uczelni, występowało w sprawie zaspokojenia socjalnych potrzeb studentów, od 1956 uczestniczyło w tworzeniu studenckich spółdzielni usługowych i przygotowaniu studentów do przyszłej pracy zaw.; ZSP patronowało pracy kół nauk., klubów studenckich i zespołów artyst. (m.in. warsz. Stodoła, Hybrydy, krak. Piwnica pod Baranami, Pod Jaszczurami, gdański Żak), prowadziło działalność sport. i turyst. (wspólnie z AZS), a od 1956 również ideowopolit.; 1957 władze ZSP odrzuciły koncepcję apolityczności organizacji i odbudowy Bratnich Pomocy, 1968 potępiły uczestników demonstracji i strajków studenckich; 1973 ZSP połączono z uczelnianymi organizacjami ZMS i ZMW w Socjalistyczny Związek Studentów Polskich (SZSP); odbudowane XI 1982, po rozwiązaniu SZSP; po 1989 utraciło większość członków i środków materialnych; prowadzi gł. działalność gosp. i socjalną, inspiruje studencki ruch nauk. i kult.; rywalizuje o wpływy z NZS i akademickimi organizacjami katolickimi.