Warszewicki Stanisław
 
Encyklopedia PWN
Warszewicki Stanisław, ur. 1529, Warszewice k. Czerska, zm. 3 X 1591, Kraków,
brat przyrodni Krzysztofa, tłumacz, działacz i pisarz kontrreformacyjny;
po studiach w Akad. Krak. pobierał nauki w Padwie, a następnie w Wittenberdze, gdzie sympatyzował z luteranizmem (jego profesorem był m.in. Philipp Melanchton); od 1556 był sekr. króla Zygmunta Augusta; 1560 zerwał z luteranizmem; 1562 przyjął święcenia kapłańskie i został kanonikiem gnieźnieńskim i poznańskim; od 1567 jezuita, 1570–72 organizator Akad. Wil. (1570–78 rektor); z inicjatywy papieża Grzegorza XII udał się 1574 do Szwecji w celu nakłonienia króla Jana III Wazy do przejścia na katolicyzm; 1578–83 był spowiednikiem żony Jana III Wazy, Katarzyny, i wychowawcą królewicza Zygmunta; tłumacz dzieł ascetycznych, m.in. Ludwika z Grenady Przewodnik grzesznych ludzi (1567) i Zwierciadło człowieka chrześcijańskiego (1577).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia