Vitoria Francisco
 
Encyklopedia PWN
Vitoria
[witọria]
Francisco de, ur. ok. 1486(?), zm. 12 VIII 1546, Salamanka,
hiszpański teolog i teoretyk prawa, dominikanin;
studiował w Paryżu, 1523–25 wykładał teologię w kolegium dominikańskim w Valladolid, a od 1526 — na uniwersytecie w Salamance; wprowadził studia nad Sumą teologiczną św. Tomasza z Akwinu i uczynił z Salamanki centrum odnowy teologii scholastycznej opartej na tomizmie; w wykładach (Relectiones theologicae 1557) analizował ważne, aktualne problemy kośc. i państw. o charakterze prawnym i moralnym; zajmował się kwestiami organizacji państwa i społeczeństwa, kompetencji władzy cywilnej i kośc. (także uprawnień papieża), praw Indian, prawa wojny; doradca ces. Karola V; prawo narodów opierał na prawie natury i wskazywał na równość ludzi, narodów oraz państw; bronił praw Indian do posiadania własnej ziemi oraz dóbr i uważał, że powinni oni być, jak każda społeczność monarchii hiszp., chronieni przez Koronę; określił warunki wojny sprawiedliwej i granice użycia siły w relacjach międzynarodowych. Często uważany za prekursora nowoż. prawa międzynarodowego.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia