Vauban Sébastien
 
Encyklopedia PWN
Vauban
[wobạ̃]
Sébastien Le Prestre de Wymowa, ur. 1 V 1633, Saint-Léger-de-Foucherest (ob. Saint-Léger-Vauban), zm. 30 III 1707, Paryż,
fr. inżynier wojsk. i architekt, marszałek Francji.
Twórca nowego, udoskonalonego systemu fortyfikacji bastionowej; od 1651 w służbie wojsk., w czasie wojny fr.-hiszp. 1658 dowodził oblężeniem twierdz Gravelines, Ypres i Audenarde; 1662 rozpoczął budowę nowych fortyfikacji Dunkierki; od 1669 generalny inspektor twierdz fr., przebudował cały system fortyfikacyjny Francji: zbudował 33 nowe twierdze (m.in. w Perpignan, Mont-Louis, Briançon, Dunkierce, Lille), ponad 100 zmodernizował, udoskonalając dawne fortyfikacje bastionowe, ujęte następnie w tzw. trzy systemy fortyfikacji Vaubana (zwiększenie głębokości obrony przez budowę dodatkowych fortyfikacji na przedpolu twierdzy); przy oblężeniach stosował własny system, stopniowo zbliżając się do obwarowań przez budowę 3 kolejnych linii okopów, równoległych do obleganego obiektu i połączonych ze sobą rowami komunik.; projektował też budowle cywilne, stosując klas. formy (m.in. kościół w Briançon); 1703 mianowany marszałkiem, unowocześnił uzbrojenie piechoty wprowadzając karabiny skałkowe z bagnetami; 1707 zdymisjonowany przez Ludwika XIV po zgłoszeniu projektu zmiany systemu podatkowego (Projet d’une dîme royale); autor prac z zakresu fortyfikacji.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia