Tuszewski Jerzy, ur. 1931,
dziennikarz, reżyser radiowy, teoretyk sztuki radiowej;
Tuszewski Jerzy
Encyklopedia PWN
podczas studiów medycznych stała współpraca z prasa codzienną i tygodniową w zakresie krytyki muzycznej i publicystyki kulturalnej. Od 1955 współpraca z Polskim Radiem, realizacja reportaży literackich i społecznych. 1960–62 asystent reżysera w Teatrze Narodowym i Teatrze Współczesnym. 1960–64 reżyser w teatrach dramatycznych (Tarnów, Białystok, Rzeszów). W 1965 rozpoczął pracę w Polskim Radiu jako reżyser różnych form artystycznych i dokumentalnych, m.in. cyklu Medium, czyli Magazyn Miłośników Sztuki Słuchowej. Od 1983 prowadzi w Programie 2 PR Studio Form Dokumentalnych, w ramach którego realizuje takie cykle audycji jak Nasz wiek XX, Za kulisami tajnych akcji II wojny, Niech się dzieją dźwięki . Współpraca autorska i reżyserska z radiowymi rozgłośniami zagranicznymi (1996 Radio WDR w Kolonii umieściło wśród 100 najlepszych dźwiękowych realizacji na świecie jego kompozycję Apollinaria, powstałą 1992). Był szefem artystyczno-programowym wydań Międzynarodowego Forum Sztuki Radiowej MACROPHON (1989, 1991, 1994). Zajmuje się również filmem dokumentalnym, realizuje spektakle multimedialne. Liczne publikacje z zakresu teorii i estetyki sztuki radiowej. Otrzymał liczne nagrody, m.in. 1994 laureat Złotego Mikrofonu.
