Turyngia, Thüringen 
,
kraj związkowy (od 1990) w środkowej części Niemiec;
,
Turyngia
Encyklopedia PWN
pow. 16,2 tys. km2, 2,3 mln mieszk. (2009); stol. Erfurt, inne ważne m.: Gera, Jena, Weimar. Powierzchnia wyżynno-górzysta leżąca w strefie Średniogórza Niemieckiego; większą część obszaru zajmuje Kotlina Turyńska, południowo-zachodnią część — Las Turyński (Grosser Beerberg, 982 m); na pograniczu z Bawarią fragmenty gór Rhön i Lasu Frankońskiego; klimat umiarkowany ciepły, przejściowy; opady roczne do 1000 mm (w górach więcej); gł. rzeki Soława i Unstruta należą do dorzecza Łaby; południowo-zachodnią część odwadnia Werra, dopływ Wezery; lasy (gł. sosna, dąb, buk) zajmują ponad 30% powierzchni, gł. w górach. Kraj przem.-roln. ze znacznym udziałem gospodarki leśnej i turystyki; wydobycie gazu ziemnego (na północny zachód od Erfurtu) i soli potasowych (Merkers, Sondershausen); na rzekach zbiorniki retencyjne; rozwinięty zwłaszcza przemysł samochodowy (Opel w Eisenach, dawniej Wartburg), maszyn. (obrabiarki, maszyny włók.), elektrotechniczny, precyzyjno-opt. (Zeiss w Jenie), szklarski (Jena), chem., włók., poligraficzny (wydawnictwo kartograf. Hermann Haack w Gotha); w Lesie Turyńskim wyrób zabawek. Użytki rolne zajmują poł. powierzchni Turyngii; uprawia się gł. zboża (zwłaszcza pszenicę), ziemniaki, rośliny pastewne, warzywa; duży udział łąk i pastwisk; hodowla bydła, trzody chlewnej, owiec i drobiu. Sieć komunik. dobrze rozwinięta, przez Turyngię przechodzą ważne autostrady: Berlin–Monachium i Drezno–Frankfurt n. Menem. Zalesiony Las Turyński z licznymi uzdrowiskami, ośr. turyst. i sportów zimowych (m.in. Oberhof, Friedrichroda) jest ważnym regionem turyst.-wypoczynkowym.
