Tunusi, at- Chajr ad-Din
 
Encyklopedia PWN
Tunusi, at- Chajr ad-Din, Hayr ad-Dīn Tūnusī, ur. ok. 1825, zm. 30 I 1890, Stambuł,
polityk, dyplomata i reformator osmański;
sprawował wysokie urzędy w administracji osmańskiej w Tunisie, a 1871 zdobył autonomię dla Tunisu — 1873 został premierem; zapatrzony we wzory eur., gł. francuskie, przeprowadził wiele reform, w tym reformę fundacji rel. (wakfów), edukacji i administracji; 1877 zdymisjonowany, powrócił do Stambułu; swoje poglądy na przyszłość państw muzułmańskich zawarł w pracy Akwam al-masalik fi marifat ahwal al-mamalik [‘najprostsza z dróg do poznania stanu królestw’ 1876], którą napisał po dłuższym pobycie we Francji; dowodził w niej, że świat muzułmański powinien przejąć od Zachodu system gosp. oraz instytucje państw. z zachowaniem ducha islamu; uważany za jednego z najwybitniejszych reformatorów świata islamu w XIX w.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia