Tarnowscy
 
Encyklopedia PWN
Tarnowscy,
ród magnacki w Małopolsce, herbu Leliwa;
protoplastą rodu był wojewoda i kasztelan krak. Spycimir (Spytek) z Tarnowa, Melsztyna i Piasku (?–1352); w XV i XVI wieku T. należeli do najpotężniejszych rodów możnowładczych w Polsce, piastowali wielokrotnie godności m.in. kasztelanów i wojewodów krak. i sandomierskich oraz najwyższe urzędy państw. — podskarbiego, podkanclerzego i hetmana w. kor., także starosty krak. i ruskiego; szczególne znaczenie osiągnęli m.in.: Jan (?–1409), wojewoda sandomierski, krak. oraz kasztelan i starosta krak.; jego wnuk Jan Amor mł. (między 1420 a 1430–1500), wojewoda i kasztelan krak., prawnuk Jan Amor (1488–1561), hetman i kasztelan krak.; Stanisław (1514–68), podskarbi i wojewoda sandomierski.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia