Leliwa

rys. Z. Kwiatkiewicz/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN

Leliwa,

polski herb szlachecki;

półksiężyc barkiem w dół, między jego rogami gwiazda złota w polu błękitnym; w klejnocie na pawim ogonie księżyc z gwizdą jak na tarczy; spotykany u rodzin zamieszkałych gł. w Małopolsce; znany z pieczęci z 1324, w źródłach pisanych od końca XIV w.; na Litwę przeniesiony podczas unii w Horodle 1413; wśród ponad 300 rodzin; największą rolę odegrali m.in.: Czapscy, Gołuchowscy, Melsztyńscy, Morsztynowie, Sieniawscy, Tarnowscy; na Litwie rodziny Hlebowiczów, Gintowtów i Tyszkiewiczów.