Tafta–Hartleya ustawa, właśc. Labor-Management Relations Act,
ustawa w USA regulująca działanie związków zawodowych i stosunki między pracodawcą a zatrudnionymi;
Tafta–Hartleya ustawa
Encyklopedia PWN
uregulowała kwestie prawne dotyczące zakresu działalności związków zaw. w USA oraz stosunki między pracodawcami i pracownikami; określiła postępowanie pracodawców podczas strajku; zabraniała związkom zaw. udziału w kampaniach polit. i strajków zagrażających bezpieczeństwu państwa; dawała rządowi prawo do wprowadzania okresowego (80 dni) zakazu strajków; ustanawiała kontrolę nad finansami związków; 1959 niektóre jej postanowienia zostały zmienione.
