Szulczewski Karol
 
Encyklopedia PWN
Szulczewski Karol, ur. 18 V 1813, Kutno, zm. 18 X lub 1 I 1884, Londyn,
powstaniec, działacz emigracyjny;
kształcił się w Korpusie Kadetów w Kaliszu, VIII 1830 wstąpił do armii Królestwa Pol.; w stopniu podoficerskim uczestnik powstania listopadowego 1830–31; odznaczony Orderem Wojennym Virtuti Militari; od I 1832 na emigracji we Francji, 1838 przeniósł się do Wielkiej Brytanii, ciągle współpracując z Hotelem Lambert; XII 1847 przyjął obywatelstwo bryt. i został urzędnikiem w Ministerstwie Wojny; w czasie wojny krymskiej 1853–56 był łącznikiem między Ministerstwem Wojny a dywizją pol. na żołdzie bryt., utworzoną przez gen. W. Zamoyskiego przy armii tureckiej; w czasie powstania styczniowego 1863–64 wspierał zabiegi Zamoyskiego o uzyskanie poparcia Wielkiej Brytanii dla sprawy pol.; zabiegał o przychylność prasy bryt. dla sprawy pol.; 1842–84 sekr. Tow. Lit. Przyjaciół Polski w Londynie, filii działającego w Paryżu Tow. Hist.-Literackiego.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia