Sziraz, Shīrāz,
m. w południowo-zachodnim Iranie, w górach Zagros, w rozległej kotlinie środgórskiej, na wys. 1580 m;
Sziraz
Encyklopedia PWN
— 1,6 mln mieszk. (2016). Według źródeł arabskich zał. przez Arabów, istniał już jednak przed podbojem arabskim (VII w.) jako znana miejscowość; w X–XII w. ośr. gosp. i kult.; w końcu XII w. opanowany przez Mongołów; w następnych wiekach stał się centrum muzułm. nauki rywalizującym z Bagdadem; ośr. malarstwa miniaturowego (XIV w.) i kobiernictwa; m. rodzinne poetów perskich: Sadiego i Hafeza (tu znajdują się ich grobowce); za panowania dyn. Zandów (1750–94), a zwłaszcza jej zał. Karima Chana (1750–79) stol. władców dynastii. Duży ośr. przemysłu; kombinat metalurgiczny, huta aluminium, rafineria ropy naftowej (rurociąg z Gacz Saran) oraz przemysł elektrotechniczny, włók., spoż., materiałów budowlanych; ośr. rzemiosła (wyrób dywanów, złotnictwo); węzeł drogowy; port lotn.; uniw. (zał. 1945); muzeum; meczety: piątkowy (IX, XIV, XX w.), Nou (od XI w.), Wakil (XVIII w.), madrasa Madrase-je Chan i mauzoleum Bibi Dochtaran; mury obronne i cytadela (XVIII w.); liczne słynne ogrody. Na północny wschód od Sz. ruiny Persepolis.
