Symeon Nowy Teolog
 
Encyklopedia PWN
Symeon Nowy Teolog, święty prawosł., ur. 949, Galati (Azja Mniejsza), zm. 12 III 1022, Konstantynopol,
mistyk i teolog;
od 987 igumen monasteru koło Konstantynopola, 1005 zrezygnował z tej funkcji z powodu zatargu z patriarchą Konstantynopola; autor traktatów teologicznych i etycznych, katechez i hymnów; zasłynął z głoszonej teologii Ducha Świętego, która przygotowała grunt dla XIV-wiecznego ruchu mistycznego zwanego hezychazmem; uważany za jednego z odnowicieli teologii bizantyńskiej (stąd przydomek Nowy Teolog).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia