Surdas

Surdas, ur. 1478, zm. 1582,

poeta indyjski, tworzący w dialekcie hindi-bradź;

gł. przedstawiciel nurtu krysznaickiego w lirycznej poezji bhakti; jego twórczość odnosi się do okresu dzieciństwa i młodości Kryszny i jest wyrazem uwielbienia Boga; za najważniejsze dzieło Surdasa uznano poemat Sursagar [‘ocean strof Sura’], który składa się z luźno powiązanych hymnów i pieśni zawierających filoz. interpretację epizodów z życia Boga-pasterza; w najbardziej ekspresywnej części, opartej na Bhagawatapuranie (purany) postać Kryszny jest ukazana jako wcielenie siły witalnej i radości życia; ponadto napisał poematy: Sursarawali [‘zbiór strof Sura’] i Sahitja lahari [‘fale literatury’] ujmujący symbolicznie miłość Kryszny do pasterki Radhy, oraz rel. hymny pochwalne (winaj).