Stowarzyszenie Chrześcijańsko-Narodowego Nauczycielstwa Szkół Powszechnych,
ogólnopol. organizacja zawodowa, zał. 1921, z siedzibą w Warszawie;
Stowarzyszenie Chrześcijańsko-Narodowego Nauczycielstwa Szkół Powszechnych
Encyklopedia PWN
zrzeszało nauczycieli szkół powszechnych, seminariów nauczycielskich i wychowawczynie przedszkoli; powstało z połączenia związków i towarzystw nauczycielskich o charakterze katol. i nar.; przewodniczący: S. Glapiński (1921–25), M. Siciński (1925–40), J. Kornecki (od 1941); najwyższą liczbę 12 tys. czł. osiągnęło 1929; 1933–35 nastąpił spadek do 6,5 tys. czł.; Stowarzyszenie walczyło o chrześcijański obraz oświaty i życia społ., dążyło do budowy jednolitego systemu oświat., organizowało kształcenie i dokształcanie nauczycieli, stawało w obronie interesów zawodowych i społ. nauczycieli; jego dorobek wydawniczy obejmuje m.in. czasopisma: „Nauczyciel Polski” (organ prasowy), „Kwartalnik Pedagogiczny”, „Szkoła” i in. ukazujące się regionalnie, a także tytuły dla dzieci: „Młody Polak”, „Dzwonki”; w czasie okupacji Stowarzyszenie współpracowało z Tajną Organizacją Nauczycielską; po II wojnie świat. nie wznowiło działalności.
