Stany Generalne
 
Encyklopedia PWN
Stany Generalne, fr. États généraux,
we Francji zgromadzenie przedstawicieli 3 stanów (duchowieństwa, szlachty i miast) zwoływane przez króla;
za początek instytucji Stanów Generalnych uznaje się zgromadzenie zwołane 1302 przez Filipa IV dla uzyskania poparcia w sporze z papieżem Bonifacym VIII; miały charakter doradczy, także prawo uchwalania podatków nadzwyczajnych; w okresie absolutyzmu od 1614 nie zwoływane; dopiero Ludwik XVI, zmuszony kryzysem finansów państwa, zwołał V 1789 S.G., które stały się miejscem wystąpień przywódców stanu trzeciego, proklamowały się Zgromadzeniem Narodowym (17 VI), a następnie Konstytuantą (9 VII), stając się pierwszym organem ustawodawczym rewolucji francuskiej 1789–99.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Stany Generalne, zwołane w Orleanie pod przewodnictwem Karola IX i regentki Katarzyny Medycejskiej, rycina z XVI w. — Bibliothèque nationale, Paryżfot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia