Solla Price Derek J.

Solla Price

[s. praıs]

Derek J. de, ur. 6 X 1917, Birmingham (W. Brytania), zm. 15 VIII 1991, New Haven (stan Connecticut, USA),

bryt. historyk nauki, z wykształcenia fizyk.

Od 1954 profesor uniwersytetu w Cambridge, od 1959 kier. katedry historii i teorii nauki Uniw. Yale w New Haven. Specjalizował się w zagadnieniach naukoznawstwa, zwłaszcza w problematyce ilościowego wzrostu potencjału nauk. w krajach rozwiniętych. Zajmował się problemem przekształcania się „małej nauki”, uprawianej na uniwersytetach, w „wielką naukę”, rozwijaną we współcz. instytutach nauk. i przem., naukę wymagającą skomplikowanych urządzeń techn. i olbrzymich nakładów finansowych; na tym tle badał modyfikacje modelu nauki (science) w okresie rewolucji naukowo-technicznej i oddziaływania zwrotne między rozwojem nauk mat.-przyr. i techn. a rozwojem techniki. Specjalizował się w mat. analizie rozwoju nauki i publikacji nauk. w okresie nowoż., a zwłaszcza w czasie rewolucji naukowej. Sformułował kontrowersyjną teorię wykładniczego rozwoju nauk ścisłych w tych okresach, porównując dane statyst. dotyczące gł. kadry nauk., publikacji i kosztów związanych z nauką; wg tej teorii potencjał nauk ścisłych (sciences) podwaja się w ciągu 10–15 lat. Teoria ta okazała się tylko relatywnie słuszna dla rozwoju nauki w okresie powojennym w krajach najbardziej rozwiniętych w latach 50.–80. XX w. do momentu upowszechnienia komputeryzacji i wykorzystywania Internetu w szeroko rozumianej informacji naukowej. Główne prace: Węzłowe problemy historii nauki (1961, wyd. pol. 1965), Mała Nauka — Wielka Nauka (1963, wyd. pol. 1967), Stałe wzorce w organizacji nauki („Zagadnienia Naukoznawstwa” 1965 t. 1).

Włodzimierz Kryszewski