Siedmiorzecze

Siedmiorzecze, kazas. Żetysu, ros. Siemirieczje,

kraina historyczna w Azji Środkowej; w południowo-wschodniej części Kazachstanu,

między jez.: Bałchasz na północy, Sasykköl i Ała-kol na północnym wschodzie, Ałatau Dżungarskim na południowym wschodzie oraz północnymi pasmami Tienszanu na południu; nazwa pochodzi od 7 gł. rzek tego obszaru: Ili, Karatał, Bijen, Aksu, Lepsy, Baskan i Sarkand. Jako kraina pastwisk i oaz Siedmiorzecze było zasiedlone już w czasach prahist., a na początku n.e. stało się jednym z centrów cywilizacji w Azji Środkowej; zamieszkujące Siedmiorzecze ludy (Sakowie, Usunowie, Sogdyjczycy) uległy w I tysiącl. n.e. turkizacji; w okresie między XIII a XVIII w. Siedmiorzecze wchodziło w skład państw mong., co opóźniło jego islamizację.