Ségur
wnuk Philippe’a Henriego, fr. dyplomata i historyk, marszałek Francji;
[segụ̈r]
Philippe Paul, ur. 4 XI 1780, Paryż, zm. 25 II 1873, tamże,
Ségur Philippe Paul
Encyklopedia PWN
oficer (za konsulatu w gwardii), 1800 wyróżnił się w bitwie pod Hohenlinden; adiutant J.A. Macdonalda, później w sztabie Napoleona Bonapartego, 1801 uczestniczył w przygotowaniach pokoju z Lunéville, następnie w misjach dyplomatycznych w Danii, Hiszpanii i we Włoszech; adiutant Napoleona I, 1807 odegrał ważną rolę podczas kampanii w Polsce; 1808 w Hiszpanii (m.in. walczył pod Somosierrą); od 1810 generał; 1812 brał udział w wyprawie na Moskwę, 1813–14 bronił linii Renu i walczył we Francji; poparł Napoleona I w czasie Stu dni; 1818 mianowany marszałkiem, później wycofał się z polityki, do której powrócił po rewolucji lipcowej 1830; od 1831 par Francji; od 1830 czł. Akad. Fr.; gł. dzieła: Histoire de Napoleon et la grande armée pendant l’année 1812 (t. 1–2 1812), Histoire da la Russie et de Pierre le Grande (1829), Histoires et mémoires (t. 1–7 1873).
