Salomona, Wyspy. Gospodarka

Salomona, Wyspy. Gospodarka.

Wyspy Salomona należą do krajów rozwijających się; od 2000 kryzys gospodarki związany z niestabilną sytuacją polityczną; znaczna pomoc zagraniczna (prawie 200 mln dolarów USA rocznie, głównie z Australii, ponadto z Nowej Zelandii, Japonii); PKB na 1 mieszkańca wg parytetu siły nabywczej 1,9 tys. dolarów USA (2007); w 2000 rolnictwo dostarczało 42% produktu krajowego brutto, usługi 47%, przemysł 11%.

Rolnictwo.

Najważniejsze uprawy: palma kokosowa, kakaowiec, bataty, kolokazja (taro), pochrzyn (jams), ryż, palma olejowa, ponadto maniok, warzywa, drzewa owocowe; pozyskanie drewna, gł. hebanowego i sandałowego (lasy znacznie wyeksploatowane); połowy mor. (gł. tuńczyk i bonito)

Przemysł.

Od 1998 wydobycie złota (zawieszone 2000–2005 z powodu zamieszek na tle etnicznym i zamachu stanu) — próby uruchomienia wydobycia przerwane kolejnymi zamieszkami 2006; niewielkie przetwórstwo rybne (gł. konserwy) znacznie ograniczone od 2000; nieeksploatowane złoża rud ołowiu, cynku, niklu.

Turystyka.

W 2000 Wyspy Salomona odwiedziło 25 tys. turystów (gł. z Australii i Filipin); rozwój turystyki ogranicza brak odpowiedniej infrastruktury, gł. trudności komunik. i niepokoje polityczne.

Transport i łączność.

Długość państw. dróg kołowych ok. 1300 km (w tym tylko 2,5% to drogi utwardzone), prywatnych (obsługujących plantacje) — 800 km; gł. porty mor.: Honiara, Yandina, Gizo, Noro; międzynarodowy port lotniczy — Henderson, 35 różnego rodzaju lotnisk; od 1979 czynna naziemna stacja satelitarna; 7,4 tys. abonentów telefonii stacjonarnej; w użytkowaniu 6,0 tys. telefonów komórkowych (2005).

Handel zagraniczny.

Obroty handl. znacznie ograniczone; wartość eksportu 113 mln dol. USA, importu 130 mln dol. USA (2005); eksport drewna, przetworów rybnych, ziarna kakaowego; import żywności, tytoniu, maszyn i urządzeń, paliw; gł. partnerzy handl. (2005): Chiny, Australia, Singapur, Korea Południowa.