Saint Kitts i Nevis. Gospodarka

Saint Kitts i Nevis. Gospodarka.

Podstawowym działem gospodarki są usługi (71% wartości PKB, 2001), głównie turystyka i bankowość, które od końca lat. 80. XX w. przewyższają w wytwarzaniu dochodów państwa tradycyjną uprawę i przetwórstwo trzciny cukrowej; 1998 i 1999 katastrofalne huragany — w pierwszych latach XXI w. zauważalny spadek dochodów większości działów gospodarczych; rząd opracowuje program ożywienia przemysłu cukrowego; trwa rekonstrukcja i rozbudowa infrastruktury turystycznej; PKB na 1 mieszkańca według parytetu siły nabywczej wynosi 13,9 tys. dol. USA (2007); duże znaczenie dla dochodów ludności mają wpływy pieniężne od pracowników zatrudnionych za granicą.

Przemysł.

Przemysł cukr., spirytusowy, piwowarski, tytoniowy odzież., obuwn. oraz produkujący przede wszystkim na eksport — elektroniczny (montaż).

Rolnictwo.

Użytki rolne zajmują ok. 30% pow. kraju; uprawa gł. trzciny cukrowej na Saint Kitts oraz bawełny, drzew owocowych i warzyw na Nevis, a także palmy kokosowej, batatów, ryżu, kawowca i kukurydzy; niewielka hodowla kóz (14,4 tys. sztuk, 2004), owiec (14 tys.), trzody chlewnej, bydła; połów ryb i homarów; saliny.

Turystyka.

Turystyka rozwinięta na obu wyspach; 2005 na Saint Kitts i Nevis przybyło 120 tys. turystów zagr.; wpływy z turystyki 61,0 mln dol. USA (2003).

Transport i łączność.

Gł. port mor. — Basseterre, 2 porty lotn.; długość dróg samochodowych wynosi 320 km (2002), z czego 44% utwardzone; koleje wąskotorowe (łączna dł. 58 km) używane w przemyśle cukr. i turystyce; dobrze rozwinięta sieć telefoniczna; 25 tys. abonentów telefonii stacjonarnej; w użytkowaniu 10 tys. telefonów komórkowych (2004).

Handel zagraniczny.

Wartość eksportu 50,0 mln dol. USA, importu 270,0 mln dol. USA (2005); wywóz gł. urządzeń i podzespołów elektronicznych, cukru; import maszyn i urządzeń, żywności, paliw; gł. partnerem handl. są Stany Zjedn., ponadto Trynidad i Tobago, W. Brytania, Kanada.