Rubaj’i, Ar- Abd ar-Rahman Madżid, ‘Abd ar-Raḥmān Maǧīd ar-Rubay‘ī, ur. 1939, An-Nasirijja,
pisarz arabski z Iraku;
Rubaj’i, Ar- Abd ar-Rahman Madżid
Encyklopedia PWN
od 1991 na emigracji w Tunezji; jeden z pierwszych przedstawicieli nurtu egzystencjalistycznego w literaturze arabskiej — elementy egzystencjalistyczne ujawniły się już w jego debiutanckim zbiorze opowiadań As-Sajf wa-as-safina [‘miecz i statek’] (1966); w kolejnych opowiadaniach i powieściach wprowadzał nowatorskie techniki formalne i nowe treści, zagłębiając się w skomplikowany świat ludzkich uczuć; m.in. powieści Al-Waszm [‘tatuaż’] (1971), Chutut at-tul... chutut al-ard [‘równoleżniki... południki’] (1983); pol. przekł. opowiadań m.in. w „Przeglądzie Orientalistycznym” 1977 nr 2 i antologii Ziemia smutnej pomarańczy (1983).
