Portugalska Partia Komunistyczna
 
Encyklopedia PWN
Portugalska Partia Komunistyczna, Partido Comunista Português,
portugalska partia polit., zał. 1921;
1926–74 nielegalna, działała w konspiracji przeciw dyktaturze A. Salazara i M. Caetano; 1961–92 sekr. generalny A. Cunhal; po upadku dyktatury (IV 1974) uzyskała wpływ na sprawowanie władzy: V 1974–VIII 1975 w rządzie, w Ruchu Sił Zbrojnych i od III 1975 w Radzie Rewolucji; zdominowała związki zaw. i środki masowego przekazu; utrzymywała kontakty z ZSRR; uważana za dogmatycznie marksist.; wspierała reformy społ.-gosp. (nacjonalizację, reformę rolną) i szybką dekolonizację; IV 1975 poniosła porażkę w wyborach do Konstytuanty (12,5% głosów); jej konflikt z socjalistami, chaos gosp. w kraju oraz upadek rządu komunist.-wojsk. (VIII 1975) zepchnęły PCP do opozycji; w latach 80. uzyskiwała w wyborach 9–18% głosów, 2002 zał. przez nią z zielonymi Jednościowy Sojusz Demokr. — 7%.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia