Polanie
 
Encyklopedia PWN
Polanie,
związek plemienno-terytorialny w Polsce średniowiecznej;
nazwa Polanie, pochodząca od rzeczownika „pole”, oznacza mieszkańców dużych obszarów upraw rolnych; pojawiła się dopiero w pocz. XI w., co tłumaczy się oddaleniem Polan od gł. szlaków handl., jak i od terenów objętych ekspansją Sasów, Rusi lub Czech; na przeł. VIII i IX w. Polanie wytworzyli wokół Gniezna i kilku innych grodów organizację państw., na której czele stała dyn. Piastów, już na kilka pokoleń przed Mieszkiem I; ekspansywna działalność Polan w IX–X w. objęła Kujawy, Mazowsze i zachodnią Wielkopolskę, w końcu X w. także resztę ziem między Odrą i Bugiem, Karpatami i M. Bałtyckim.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia