Pentapolis
 
Encyklopedia PWN
Pentapolis
[gr.],
we wczesnym średniowieczu region we wschodniej Italii;
w skład Pentapolis wchodziły tereny wokół biskupstw: Rimini, Pesaro, Fano, Senigallia i Ankona (wraz z tymi miastami) oraz w głębi półwyspu tereny z m.: Urbino, Fossombrone, Cagli i in.; w VI w. opanowane przez Bizancjum, 724–756 pod panowaniem Longobardów, następnie włączone przez Pepina Małego do Państwa Kościelnego.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia