Oorta obłok
 
Encyklopedia PWN
Oorta obłok, chmura Oorta,
zbiorowisko małych ciał (zwanych niekiedy kometami), rozprzestrzeniające się koliście wokół Słońca do odległości ok. 200 tysięcy AU (astronomiczna jednostka);
obłok Oorta powstał w końcowym okresie procesu formowania się Układu Słonecznego w wyniku wyrzucenia resztek materii dysku protoplanetarnego z obszaru ruchu wielkich planet; jest uważany za źródło pochodzenia komet jednopojawieniowych; ocenia się, że obłok Oorta zawiera (3–5) · 1012 obiektów o łącznej masie szacowanej na ok. 30 mas Ziemi; działające na nie różne siły (np. wpływy grawitacyjne najbliższych gwiazd lub przechodzących blisko Słońca masywnych obłoków materii międzygwiazdowej, a także oddziaływania pływowe Galaktyki) powodują, iż niektóre z tych obiektów tak zmieniają swe prędkości i kierunki ruchu, że mogą się znaleźć w pobliżu Słońca i zostać zaobserwowane jako komety. Hipotezę istnienia tego zbiorowiska obiektów sformułował 1950 J.H. Oort.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia