Nowa Kaledonia. Gospodarka
terytorium zamorskie Francji w Oceanii, w Melanezji, na wyspach Nowa Kaledonia, Lojalności, Pins, Huon, Belep, Chesterfield i Walpole;
Nowa Kaledonia. Gospodarka
Encyklopedia PWN
Podstawą gospodarki jest wydobycie i hutnictwo rud niklu oraz kobaltu; eksploatację metodą odkrywkową prowadzi kompania francuska. Ruda jest transportowana kolejką linową i specjalnymi przenośnikami (rynnami) na statki, którymi jest przewożona do huty w Numea. W rolnictwie przeważa hodowla bydła, trzody chlewnej, kóz, owiec; główne uprawy: kawowiec, palma kokosowa, kukurydza, rośliny bulwiaste (jams), warzywa i melony, drzewa owocowe; połowy (gł. tuńczyk i krewetki). Międzynarodowy port lotniczy znajduje się w Tontouta (Numea); 21 mniejszych lotnisk. W 2003 Nową Kaledonię odwiedziło 102 tys. turystów (gł. z Japonii, Australii i Nowej Zelandii). Eksport żelazoniklu, kamienia niklowego, rud niklu (89% wpływów z eksportu); import produktów naftowych, paliw, artykułów spożywczych, cementu, maszyn i urządzeń transportowych; gł. partnerzy handlowi: Francja, Australia, Japonia. PKB na 1 mieszkańca — 15,0 tys. dolarów USA (2003), bezrobocie — 17,1% (2004), inflacja — 1,4% (2000).
