„Niwa.
 
Encyklopedia PWN
„Niwa. Dwutygodnik naukowy, literacki i artystyczny”,
wyd. 1872–1905 w Warszawie (od 1895 tygodnik, od 1898 pt. „Niwa Polska”);
redaktorzy m.in.: J. Schönman, J. Ochorowicz, M. Godlewski, S. Grzymała-Ostrowski, A. Rembowski, J. Drzewiecki, B. Popławski; początkowo organ pozytywistów, zał. przez byłych współpracowników „Przeglądu Tygodniowego”; reprezentowała umiarkowane skrzydło obozu pozytywist., zamieszczała jednak najgłośniejsze wystąpienia młodych, m.in. Praca organiczna (1872, autorstwo nie ustalone), P. Chmielowskiego Utylitaryzm w literaturze (1872), Pozytywizm i pozytywiści (1873), przekłady lub omówienia prac H. Taine’a, H. Spencera, A. Comte’a; drukowano artykuły dotyczące życia kult., literatury, sztuki, informacje o sprawach gosp. i przem. Królestwa Pol.; kronikę aktualnych wydarzeń (Z ustronia, następnie Sprawy bieżące) prowadził od 1874 B. Prus; od ok. 1876 „N.” przyjmowała stanowisko coraz bardziej konserwatywne, a także antysemickie; wśród współpracowników: E. Orzeszkowa, H. Sienkiewicz, A.A. Kryński, A.G. Bem, A. Kraushar, T. Jeske-Choiński, M. Zdziechowski.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia