Niepokólczycki Franciszek
 
Encyklopedia PWN
Niepokólczycki Franciszek, pseud. Teodor, Halny i in., ur. 27 X 1900, Żytomierz, zm. 11 VI 1974, Warszawa,
pułkownik;
od 1918 w POW w Żytomierzu (1919 komendant okręgu), od 1920 w kraju, w komendzie Nacz. POW; od 1920 w WP; walczył w kampanii wrześniowej 1939, następnie w konspiracji; 1939–40 szef Wydziału Walki Bieżącej Oddziału III Dowództwa Gł. SZP, później Komendy Okupacji Niem. ZWZ; 1940–42 szef Związku Odwetu, 1940–42 i 1943–44 Wydziału Saperów Oddziału III KG ZWZ-AK; 1942 współorganizator i 1943 zast. komendanta Kedywu KG AK; 1944–45 w niewoli niem.; 1945 zast. Delegata Sił Zbrojnych na Obszar Południowy, prezes zarządu Obszaru Południowego WiN; 1945–46 prezes ZG WiN; 1946 aresztowany, 1947 w procesie II Zarządu Głównego WiN skazany na karę śmierci (zamienioną na karę dożywotniego więzienia), 1956 zwolniony; 2008 odznaczony Orderem Orła Białego (pośmiertnie).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia