Nerczyńsk, Niẹrczinsk,
m. w azjat. części Rosji, w obwodzie czytyjskim, na przedgórzu G. Borszczowocznych, na l. brzegu Nerczy, 7 km od jej ujścia do Szyłki (dorzecze Amuru); ośrodek adm. rejonu.
Nerczyńsk
Encyklopedia PWN
Założony 1654 jako ośr. handlu futrami i warownia, w której 1689 Rosja zawarła z Chinami pierwszy traktat regulujący granicę między obu państwami; od 1696 miasto i siedziba okręgu górniczego (srebro, ołów) należącego do dóbr rządowych (od 1704); na obecnym miejscu od 1812; 1826–III 1917 kolonia katorżnicza (w jej skład wchodziły m.in. więzienia algaczyńskie, akatujskie, zarentujskie, malcewskie i nad Karą — wydobycie złota), gdzie więziono m.in. dekabrystów, powstańców pol. z 1831 i 1863 oraz narodników. W ZSRR siedziba powiatu czytyjskiego, rejon łagrów. Kombinat mięsny; port lotn.; muzeum krajoznawcze. W pobliżu kopalnia odkrywkowa kamieni szlachetnych.
