Narodowa Partia Robotnicza-Lewica (NPR-Lewica),
prorządowa partia robotnicza; utworzona 1926 w wyniku rozłamu dokonanego w Narodowej Partii Robotniczej (NPR) przez zwolenników sanacji;
Narodowa Partia Robotnicza-Lewica
Encyklopedia PWN
jej działalność była oparta na zasadach i statucie NPR; skupiła ok. 15 tys. sympatyków; zorganizowała własne Pol. Związki Zawodowe „Praca”; w wyborach parlamentarnych 1928 jej członkowie kandydowali z listy BBWR, jedynie na Pomorzu i w Poznańskiem wystąpiła z własną listą Nar.-Państw. Bloku Pracy; 1932, w wyniku rozłamu, część działaczy utworzyła Narodowe Stronnictwo Pracy, pozbawione większych wpływów, a pozostali 1933 — Partię Nar. Socjalistów; gł. działacze: A. Ciszak, K. Dagnan, L. Waszkiewicz i in.; organy prasowe, m.in.: „Praca”, „Nowa Sprawa Robotnicza”.
