Minobe Tatsukichi
 
Encyklopedia PWN
Minobe Tatsukichi, ur. 7 V 1873, prefektura Hyōgo, zm. 23 V 1948, Tokio,
prawnik japoński;
specjalista w dziedzinie prawa konstytucyjnego i adm.; absolwent i profesor Uniw. Tokijskiego; 1899–1902 studiował w Europie (gł. w Niemczech); 1932–35 poseł do izby wyższej japońskiego parlamentu; jeden z pierwszych rzeczników nowoczesnego konstytucjonalizmu, opowiadał się za gabinetami partyjnymi, wolnością jednostki, uważał, że cesarz nie jest ucieleśnieniem państwa, stanowi jedynie jego organ („rządzi nie dla siebie, lecz dla kraju”; japońskie konstytucje); tzw. teoria cesarza jako organu stała się w połowie lat 30. XX w. pretekstem ataków nacjonalistów na zachodnie ideologie, niszczące wg nich japoński charakter nar. (kokutai), i na samego M.; ponadto opowiadał się za zniesieniem restrykcyjnej ustawy o porządku publicznym oraz za redukcją zbrojeń; ostatecznie musiał zrzec się mandatu poselskiego, a większość jego książek znalazła się na indeksie; po II wojnie świat. doradca w komitecie pracującym nad rewizją konstytucji Meiji (Japonia — Historia) i jeden z autorów projektu nowej konstytucji; prace na temat konstytucjonalizmu.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia