Milinda, gr. Menander, żył w II w. p.n.e.,
grekobaktryjski władca państwa obejmującego północno-zachodnią część subkontynentu indyjskiego i duże obszary Azji Środkowej, panował ok. 160–140 p.n.e.;
Milinda
Encyklopedia PWN
stolica państwa M. znajdowała się w mieście Śakala (Sagala u Strabona, ob. Sijalkot w Pakistanie); wg niektórych przekazów armie M. wtargnęły na Niz. Hindustańską i dotarły do Pataliputry, stolicy państwa Śungów; sygnalizując szczególny szacunek dla buddyzmu, M. kazał wybijać monety z wizerunkiem koła — symbolu uniwersalnej monarchii (ćakrawartin) i zarazem nauki głoszonej przez Buddę (ćakra); także przechowana w dziele Plutarcha legenda o 7 miastach, wiodących spór o przywilej pochowania zwłok władcy, sugeruje związki z przekazami o śmierci i podziale relikwii Buddy; buddyjski tekst Milindapańha [‘pytania Milindy’] przedstawia władcę jako osobę gruntownie wykształconą i zainteresowaną intelektualnym dziedzictwem Indii, nie mogącą jednak ze względów polit. przyjąć formalnie buddyzmu.
